Voel jij je soms ook verloren in het ‘ratraceleven’ van de maatschappij? Overspoeld door chronische stress, vermoeidheid, zinverlies en zelfs (existentiële) vereenzaming? Laat het verontrustende gevoel ‘de weg en het perspectief kwijt te zijn’ je nog moeilijk los?

In mijn boek Circa 40 cm omschrijf ik het als symptomen van ‘de teloorgang van de held’ – een toenemende staat van vervreemding van je ware Zelf, je diepere natuur, jouw unieke en onze gedeelde missie. Een toestand waarin we schijnbaar lijdzaam moeten toezien hoe ons leven en gedrag wordt gedomineerd door ingebakken en veelal beknottende automatismen en herhalingen.

De geautomatiseerde piloot in onszelf, in de ban van aangeleerde en beperkende kennis, vastgeroeste gewoontes en reacties. Een ‘vlucht’ die kan leiden tot verdwaling, (on)bewuste zelf-sabotage en het honkvast zitten in ziekmakende patronen, zowel professioneel als privé. Een vooral precaire situatie die de Westerse ‘welvaart’samenleving en ‘hoofd’-cultuur steeds meer typeert en dieper in een collectieve burn-out duwt.

Wil de automatische piloot het stuur uit handen geven?

De boeiendste, maar ook langste en lastigste reis is deze van hoofd naar hart.

Maar het goede nieuws is: mijn boek, de reis die het beschrijft, biedt een andere weg aan: van een eerder geautomatiseerd naar een meer geïnspireerd leven. Een geleid pad uit de jungle der mis-Leiding. Geen evident pad, een eenzaam ook en hoegenaamd niet voor watjes. Maar wel een-saam-en-liefdesversterkend: een individuele authentieke revolutie op heldenvoeten. Het is een oproep om je Zelf – de enige ware Leider – radicaal in de spiegel aan te kijken en te erkennen, niet meer angstig of ongeïnteresseerd weg te kijken, of aan vingerwijzing te doen. Het is een uitnodiging de deur galant doch resoluut naar binnen te openen, je schaduwen niet langer te schuwen, en zo grondiger met alle binnenkamers aan de slag te gaan, je open te stellen voor dat immer ‘kloppende’ hart van je.

Deze reis van de held-in-jou gaat over zelfbewustwording en de bewustere Wording van je Zelf, ver voorbij de compromissen en vermoeiende maskers, onderweg naar veel meer hart, en dus veel meer vreugde, liefde, vrijheid en geluk. Dit geschiedt alleen door het onder ogen zien van je ‘geketende’ én ‘getekende’ staat, hetgeen inspanning, onderzoek, kritische zin en moed vraagt om naar binnen te gaan. Om je te ondersteunen in dit proces, stel ik in mijn boek massa’s vragen, die diverse schaduwgebieden en donkere kamers bestrijken in je herinneringsveld. Centraal staan de volgende vier vragen, bedoeld om je uit te dagen voor het bottom-up durven doorbreken van zelfverzwakkende herhalingspatronen.

De 4 hamvragen

Deze vragen zijn een uitnodiging om de confrontatie aan te gaan, om diepere voeling te krijgen, om het ‘ongeheelde’ aan te kijken, de lijnen van geweld, sabotage en verzet binnen en buiten jezelf te bestuderen. Alsook om de impact van de contexten in je leven bloot te leggen en – niet in het minst – de schatkist van je diepste verlangens en talenten te ontwaren. Je hoeft deze vragen niet alleen te onderzoeken; je kunt ze uitwerken met een vertrouwenspersoon, mentor, therapeut zoals mezelf. In het boek vind je ze op pag. 247. Een goede opstart hierbij is het opmaken van een tijdlijn van geboorte tot nu. Dit kan zelfs de basis vormen van het verder uitdiepen en uitwerken van je levensverhaal, schriftelijk of via collage. Laten we deze vragen eens nader bekijken:

1. Hoe traumatisch, ingrijpend was jouw achtergrond? En hoe zwaar weegt het (nog steeds) door op je lijf, relaties, werk, leven en zingeving?

Grosso modo zijn er 3 soorten gebeurtenissen in ons leven: de normale, de ingrijpende en de traumatische. Over de normale kunnen we kort zijn: deze gaan over de alledaagse voorspelbare gang van zaken, geen echte hoogtes of laagtes. De ingrijpende events, deze kunnen positief – de zgn. ‘hoogtes’ – zijn (bijv. geboorte, huwelijk, promotie) of negatief – de zgn. ‘laagtes’ – van aard zijn (bijv. verlies dierbare, accident, ontslag), en deze halen ons steeds uit onze comfort- of geautomatiseerde zone. De traumatische events, deze zijn het zwaarst en in se altijd bedreigend geaard. Ze kunnen collectief (bijv. oorlog, epidemie) en individueel (bijv. agressie, misbruik van macht) voorkomen in diverse vormen en tijdspannes. Deze eerste hamvraag nodigt je uit om de geschiedenis van je huidige staat te verkennen. Je bent – net als een boom – een vormelijk geworden verhaal van lijnen en vertakkingen, geworteld, geschreven en getekend door gebeurtenissen en invloeden van buitenaf. De zachte en scherpe pennen, messen en tongen van weleer die voedende maar evenzeer (en vaak vergeten) sporen van (on)zichtbaar geweld op je groeiende boom nalieten. Sporen die je mogelijks hebben geketend én getekend onderweg. Deze (innerlijke) ‘getekende’ staat is veelal een vertrouwde rugzak, een verborgen bodem van pijn en treurnis, geworteld in familiale en historische pijn. Wil ook jij meer uit de dramatiek van je geautomatiseerde leven dan is dieper onderzoek over de ingekerfde lijnen van weleer aangewezen. Het in kaart brengen en ontknopen van je levenslijn helpt je om de diverse angels uit je levensproces te halen.

2. Hoe heb jij jezelf hier doorheen geworsteld? Welk overlevingsgedrag of andere coping heb je ontwikkeld?

Bijkomend: In welke mate is het zelf-saboterend of destructief (geweest)? Van welke gedragskettingen en -reacties heb jij of anderen (door jou) nog steeds last?

Als reactie op de bepalende en verstorende events in je leven heb je bepaalde strategieën ontwikkeld om je telkens in de gegeven situatie ‘staande’ te houden, ze te overleven. Dat deed je door vooral reflexmatig te handelen zoals via vechten, vluchten, bevriezen, vleien of verdringen, de zgn. ‘overlevingsreacties’. Deze reacties kunnen zichtbaar en onzichtbaar (geweest) zijn, kort en langdurend, productief en destructief, gezond en ongezond. Ze zijn in elk geval in de regel te bestempelen als normale reacties op abnormale gebeurtenissen. Anderzijds kunnen deze ‘logische’ reacties gaandeweg wel ‘een eigen leven’ gaan leiden. Zo gaat het overlevingsgedrag dan onbewust over in een vorm van post-traumatische zelf-sabotage en wordt het een tweede natuur om ’te vechten, vluchten, vleien, verstarren en verdringen’. Niet dat dit disproportionele gevolgen hoeft te hebben maar het kan wel aan de basis liggen van neurosen, psychosen, andere dissociaties, ziektes, verslavingen en geweldpleging. Het onder ogen zien van destructieve gewoontes is absoluut nodig om je er te kunnen van verlossen. Afleren is altijd mogelijk mits bewustzijn ervan, wilskracht, een plan, hulp, doorzetting en de juiste omgeving(en). Heb jij je ondanks ‘je moeilijke verleden’ toch zelfbewust en creatief ontplooid dan hoor je bij de weinigen die aan PTG (Post-Traumatische Groei) hebben gewerkt en van crisissen doorbraken hebben gemaakt.

3. Hoe genezingbevorderend ervaar jij je (huidige) contexten of bubbels in je leven?

Bijkomend: Zijn ze veilig, nodigen ze uit om te aarden, te groeien? Zit er voldoende vriendschap en begrip in? Rijmen ze met wie je bent of staan ze nog veraf van wie je echt wilt worden en zijn?

Zoals elke geschiedenis dient begrepen te worden binnen het desbetreffende tijdsklimaat, zo geldt dat ook voor elke ontwikkeling – positief of negatief. Je wordt nooit geboren als een onbeschreven blad. Persoonlijke aanleg en karakter zitten ingebakken in de mens, doch omgeving en context spelen altijd een doorslaggevende (helpende, verwerpende) rol, ook bij genezings- en wordingsprocessen. Zaadjes zitten boordevol potentie maar ze behoeven de juiste bodem, licht water en zorg om te kunnen groeien. Kameleons veranderen van kleur afhankelijk van hun omgeving, net als veel mensen die in angst leven zichzelf te zijn kiezen voor voortdurende aanpassing. Elke brandende kaars zal finaal uitdoven in een zuurstofarme ruimte. En een vogel met een gebroken vleugel geneest niet in de lucht maar veeleer in een warm nest. Stilstaan bij de onuitwisbare rol van de context in je leven helpt je bij het te veelvuldig ‘personaliseren’, want dat is een denkfout. Je bent namelijk niet altijd overal en voor alles persoonlijk verantwoordelijk. Wees best kritisch voor elke omgeving waarin je was, bent en komt. Hoe veilig, warm, bevorderlijk, voedend of kil, verwerpend en gevaarlijk was en is het daar? Als jij wil groeien richting vrijheid, geluk en liefde dan moet jij je contexten beter gaan selecteren. Maakt of kraakt het milieu jou? Brengen de mensen mensen erin jou dichterbij of verder af van je doelen, je authentieke zelf? Genezing bevorderende contexten bieden rust, veiligheid, vertrouwen en perspectief. Ze helpen je in spontane, daadkrachtige zelfexpressie.

4. Hoe bereid ben je om de confrontatie met je authentieke Zelf aan te gaan?

Bijkomend: Welke ‘ja maars’, ‘zorgen’, ‘angsten’, ‘excuses’, ‘storingen’ duiken steeds weer op? Hoe graag wil jij werkelijk naar het goud-in-jezelf op zoek?

Jezelf authentiek realiseren is het ultieme doel. Het zaad van een eik wil geen appelboom worden. Elke ster wil vooral het eigen licht uitstralen. Maar de rups moet finaal durven ontpoppen tot de magistrale vlinder dat het in zich draagt. Er is – helaas – heel wat nodig om mensen werkelijk wakker te schudden, ze bewust te maken van hun unieke talentenpakket en rijkdom aan mogelijkheden, hun eindigheid en vergankelijkheid, hun recht op een volwaardig en vooral bruisend leven. Aangeleerd en gekoesterd zelfmedelijden kan een immense valkuil zijn. Ook jij bent geen slachtoffer maar een held-in-wording. Onderzoek het idee, besef het en wacht niet op de zoveelste crisis of zelfs je sterfbed, zoals het boek ‘de vijf dingen waar stervenden spijt over hebben’ van Bronnie Ware zo kernachtig beschrijft. Deze hamvraag peilt naar de diepte van je wil en bereidheid om obstakels te trotseren. Het gaat om het overstijgen van beperkende ideeën over jezelf en het activeren van het “liefdesvuur” waarvan je intrinsiek bent voorzien. Het gaat over radicaal kiezen voor jouw hart, jouw heilige graal, de zoektocht naar het ‘goud-in-jou’, jouw authentieke vingerafdruk, jouw unieke kleur, stem, stem-pel en be-stem-ming. Natuurlijk is het pad van jouw individuele revolutie bezaaid met weerstand, ongeloof, angst, en de vele ‘ja maars’. Angst is slechts afwezigheid van kennis en vertrouwen in je verborgen kracht(en) en veelal overgenomen en aangepraat via angstigen. Lees de Wees-niet-bang-vragen en herstart vandaag nog vol liefdesvuur, daar waar je bent. Handel vanuit en wandel in het goud dat je bent, wees zelf de eerste om je te zegenen, en vertrouw.

Deze vier hamvragen zijn geen snelle oplossingen; ze zijn zaadjes die dieper(e) inplanting, tijd, zorg en blijvend engagement behoeven. De antwoorden kunnen rijpen tot voedzame en hopelijk dankbare vruchten of planten. Door deze vragen te omarmen, begin je aan jouw proces van fundamentele zelfversterking en neem je het stuur van de ‘automatische piloot’ over. Je leert de held-in-jou te ontketenen van de macht van externe events en autoriteiten en van wat en wie je niet langer dient.

Liefs,
Steve.

ps: Wil je mij als mentor, graag! Stuur me een mailtje, Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free.

Extra noot: voor interviews, lezingen, podcasts neem contact op via dit formulier.

‘Dit ben jij Baku. Dit ben ik, Jazeed.
Jij bent niet klein, jij bent groot, veel groter dan ik.
Groots, dat ben jij, jij machtig dier.
Jij bent niet de schaduw van je verleden. Jij bent het licht zelf. Het zijn niet de handen die jou pijn deden die over jou waken, maar de Grote Moeder zelf.
Vergeef jezelf hun ver-nietig-end zijn, en herinner wie jij bent. Kijk en zie jezelf.
Jij hoort hier, jij hoort erbij en jij bent geliefd.
Jij bent onze koning, onze hoop.
Wij houden van jou.
Ik hou van jou.
Leef en laat je grote ziel vrij.
De tijd is gekomen. De tijd is nu. Wij hebben jou nodig.’


-‘Spiegelmoment’, Jazeed en Baku, uit Circa 40 cm.

Keepers with a heart

Aan het woord is Jazeed. Hij spreekt krachtig tot het getormenteerde en ontheemde hart van de twaalfjarige weesolifant Baku tijdens een zelfherkenningsoefening (olifanten zijn een van de acht zoogdieren die zichzelf kunnen leren herkennen in een spiegel).

Jazeed is één van de protagonisten in het allegorisch verhaal verwerkt in mijn eerste boek, Circa 40 cm. Hij werkt als Keeper, ofwel hoeder, in het Naïrobi verpleegkwartier van het Sheldrick Wildlife Trust, wellicht de oudste en meest baanbrekende natuurbeschermingsorganisaties voor wilde dieren en habitatbescherming in Oost-Afrika, ontstaan ​​uit de passie van één familie. Via hun beroemde Orphans’ Project redden en rehabiliteren de Sheldricks sinds 1977 weesolifanten, neushoorns en andere wilde diersoorten in heel Kenia. Een machtig schone en bijzonder ontroerende missie is dat. Temeer omdat het hier gaat om ernstig bedreigde diersoorten (er zijn namelijk gemiddeld 95% minder olifanten en neushoorns dan een eeuw geleden).

Sinds hun start hebben de teams en hun Keepers van het SWT al 320 weesolifanten gered van ontbering en vroegtijdige dood. Met massa’s liefde, zorg en toewijding ontfermen ze zich dag en nacht over hun ontheemde en vaak getraumatiseerde ‘babies’ en ‘jonkies’. Via diverse programma’s binnen hun aangepaste vervolgunits rehabiliteren ze hen in functie van slechts één hoofddoel: terug `bevrijd’ kunnen genieten van een volwassen leven in het wild te midden van hun broeders en zusters.

De hoeders – met hun typische smaragdgroene verzorgingsjassen en rookwit padvindershoedje – zijn de vervangouders van dienst. Ze verzorgen hun olifantenwezen soms tot 24 uur per dag precies zoals hun afwezige moeders dat zouden hebben gedaan. Ze voeden hen, slapen bij hen, wandelen, spelen, masseren hun stress weg. Vleesgeworden engelen zijn het, voor wie verschil in grootte of vorm, mens of dier, niet bestaan.

Co-regulatie

‘Het is de aanhoudende liefde die het ijs laat smelten.’

Door hun onvoorwaardelijke liefdevolle nabijheid in dankbaarheid, kracht en vertrouwen, ontdooien de harten van hun geliefde kolossen. Een bijzonder samenspel is het, tussen mens, dier en natuur, alle twee- en viervoeters: de jonge en oudere wezen onder de vleugels van hun hoeders.

De herwonnen zelfwaarde en zelfliefde groeit door het vrije oord, gezien worden zoals je waarlijk bent, een resem gelijkwaardige broeders en zusters, en vooral hartgedreven helpende Keepers. Een analogie die kan tellen voor ons, menselijke zoogdieren, vervreemd van onze ware kracht en aard, gedoemd om het vaak alleen “te moeten klaren”.

Ik leerde vrij vroeg dat (bij) iedereen zowel een been als de spreekwoordelijke ‘veer’ kan breken. En dat alleen jij het kunt (hanteren), maar je het zelden alleen (kunt). En bovendien, wat fout liep in relatie mét anderen kan alleen in relatie tót anderen genezen. Co-regulatie heet dan dan in vakjargon. Het beschermende ijs rondom bevroren doch grootse harten dat eindelijk mag en kan smelten. De onvoorwaardelijke liefdevolle aanwezigheid van een rustige stem, een stabiele ander (een persoon, huisdier, groep) kan daarbij een harmoniserende hulpbron zijn. ‘Co-regulatie’ is het samen verzachten en aanpakken van de pijnlijke situatie, tussen toen en nu, en tussen nu en dan. Hoe mooi is dat!?

Co-regulatie is een zoogdierenvaardigheid. Intuïtief weten en voelen we dat wel. Het is bovendien oude wijze kennis die in veel inheemse zogenaamd ‘primitieve’ culturen gemeengoed is. De impact van een ander wezen, een roede, een commune is gigantisch, en in meervoudige richting.

Daarom onderstreep ik het waar ik kan, daarom is en blijft het mijn eeuwig verlangen en streven dat de liefdevolle aandacht voor jezelf als deze voor een ander mag groeien. Dat we samen zin uit on-zin blijven puren. Dat we wat meer ego los- en wat meer ziel toelaten. Dat we afstanden verkleinen tussen hoofd en hart en harten onderling, en dat we (terug) meer een ge-Wilde familie worden.

Trouw hoederschap, de basis van elke individuele revolutie

Individuele revoluties vragen bijzonder veel moed, wilskracht, lef en uithouding. En niet alleen bij olifantenwezen. Ook het door stress, angst en door onmacht, geautomatiseerd geteisterde wezen ‘Mens’. De kiem van elke verandering is verlangen en vertrouwen in een nieuwe contract met jezelf. Het durven aangaan van een nieuwe liefdesverbintenis, hoe onzeker en bang ook, de moed terug te vinden je open te stellen voor het Goede en het Schone in jezelf en de ander, jouw hart te voelen kloppen voor jou, en de zoekende ander-in-jou.

Liefs,
Steve

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free.

Extra noot: voor interviews, lezingen, podcasts neem contact op via dit formulier. Een overzicht van de komende events in Vlaanderen vind je hier.

Meester Po, de blinde Kung Fu leraar uit de gelijknamige tv-series (1972-1975), met David Carradine aka Caine in de hoofd- rol. Ik was er dol op, als kleine, onzekere en dromerige knaap. En nog. Caine zwierf als Shaolin-monnik door het Amerikaan- se Westen, alleen gewapend met zijn vaardigheid in Kung Fu. Hieronder één van mijn favoriete scenes waarin de jonge Caine kennismaakt met zijn ‘blinde’ Meester Po:

Caine ‘Van alle dingen moet leven in duisternis het ergste zijn.’ 
Po ‘Angst is de enige duisternis.’
Po ‘Ga er nooit vanuit dat, omdat een man geen ogen heeft, hij niet kan zien.’
Po ‘Sluit je ogen. Wat hoor je?’
Caine ‘Ik hoor het water (stilte). Ik hoor de vogels.’
Po ‘Hoor jij je eigen hartslag?’
Caine ‘Neen.’
Po ‘Hoor je de sprinkhaan die aan je voeten ligt?’
Caine ‘Oude man, hoe komt het dat jij deze dingen hoort?’ 
Po ‘Jongeman, hoe komt het dat jij dat niet doet?’

Wees niet (te lang) bang

Een beetje bangheid kan geen kwaad. Het maakt je wat bewuster, houdt je alert en scherp. Echter, teveel of te lang in angst vertoeven is niet gezond en duidt op gebrek aan kennis en zelfcontrole. Chronische angst is vooral een product van jouw repetitief doemdenken en een gevolg van uitgesteld emotioneel werk. Het overactiveert je stresssysteem waardoor je voortdurend op je hoede bent voor het (veelal denkbeeldige) gevaar: je wil vluchten, vechten of ter plaatse bevriezen en zelfs verdwijnen.

Hoe langer je deze angst aanhoudt en voedt hoe meer het – als een uitgehongerde familie ratten – aan je sterke maar ook gevoelige lijf gaat knagen. Bovendien is angst bijzonder aanstekelijk, besmettelijk en vernauwt het je blikveld en gevoelsleven.

Wees dus evenzeer waakzaam voor een te grote angstfocus of deze die aan jou wordt opgedrongen. Het is beter er gezonde rust en kalmte ipv olie op te (blijven) gieten. Hanteer (zoals hier ook beschreven) de “Jij maakt mij niet bang, ik maak mezelf bang” afspraak (met jezelf). Zoek ook vaker de natuur op, luister naar zachtere muziek en stemmen, vermijd teveel nieuws, mediteer, en ga bijvoorbeeld aan de slag met deze toolkit

Leer meer te vertrouwen op wat werkt (voor jou) en leer te denken in mogelijkheden. In de podcast mini-reeks rond crisis en wijze coping zoom ik in episode 3 in op de pervasieve impact van je eigen denkpatronen wanneer het ‘tegenzit’. Jouw automatische gedachten liggen aan de basis van geautomatiseerde reacties en deze kleuren op hun beurt je wereld, je realiteit, je resultaten en gevoelens. Voortdurend denken aan hoe vervelend het allemaal is, wat mogelijks niet meer terugkomt, welke beperkingen er zijn enz. haalt je stemming onderuit en verziekt tegelijk ook de sfeer rondom jou. Aan je angstniveau werken betekent actief het piekeren verlaten en inzetten op initiatief en creativiteit. ‘Ieder nadeel eb zijn voordeel’, zei Johan Cruyff.

Daarom, lief mens, jij, mijn lezersvriend en vrijheidsreiziger, hieronder – uit mijn boek Circa 40 cm – een intuïtieve stroom van ‘Mens wees niet zo bang’- vragen om jou te stuwen naar een waarachtiger en moediger zijn, doen, gaan en staan. Revolutionaire vragen die je helpen om te midden van dat angstvuur nog meer in je kracht te komen, er te blijven vooral.

Wat zou jij doen mocht je geen angst hebben? Wat zou je doen in je leven? Wat zou je doen met je talenten, je behoeften, je dromen? Wat zou jij doen mocht angst je niet leiden? Wat zou je doen overdag? Hoe zou jij je dag vullen? Wat zou je eerst doen, wat dan, wat nog, wat laatst? Wat zou jij doen mocht angst volledig uit de dagen en nachten van je leven zijn verbannen?

Wat zou je laten mocht angst je leven hebben verlaten? Wat zou je niet meer doen, opgegeven hebben, losgelaten hebben? Wat zou je echt niet meer doen? En wie zou je laten mocht angst je niet meer aanwezig zijn, je leiden? Van wie zou je loskomen, losgekomen zijn mocht angst niet meer in je hart wonen? En waarheen zou je gaan? Welke plekken zou je wel opzoeken? Welken mensen zou je willen zien? Waar zou zich dat alles afspelen?

Wie zou jij zijn mocht angst je niet gevangenhouden? Hoe zie jij jezelf onbevreesd, onbevangen, ongecompliceerd, vrij? Hoe zie jij jezelf tevoorschijn komen als bij mirakel de angstverlamming werd verdreven? Wie zie jij dan rechtstaan, opdagen, ontwikkelen, bloeien, ontwaren? Wie in jou groeit wanneer die van angst werkelijk is gescheiden? En wat zou die dan betekenen voor en uitdragen naar anderen? En wie zou daar vooral baat bij hebben?

En wat als? Wat als het leven, jouw leven niet zo lang meer duurt? Wat als jouw kostbare tijd slechts nog maar een week, een maand, zes maand, een jaar zou duren? Wat komt dan in je op, wat komt dan vrij? En wat hoor jij jezelf denken dat je mogelijks nog in de angst houdt? Stel dat het leven straks voorbij is, waar wacht je dan nog op?

Don’t escape ‘from’ but into Life!

Steve.

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

Zo zou ik vandaag, 9 oktober, de tussenstand willen omschrijven na een hele septembermaand Meet & Greets, lokaal bij mensen thuis, op hun Vlaams erf, in hun welzijnscentrum of voedselbos. Een bijzonder veelbelovend, verwarmend en co-creatief initiatief, dat nog enkele maanden blijft doorlopen.

De onmiddellijke en online reacties die ik reeds mocht ontvangen eveneens enorm stimulerend, zoet en hart strelend:

“Heel aanstekelijk”, “Een warm bad”, “Je gaf woorden aan mijn innerlijk proces”, “Vanuit het hart naar ons hoofd, het 40 cm gevoel, emotie van het innerlijk kind. Bedankt voor jouw ware kennis en filosofie onder ons te brengen”.

Dank jullie wel!

Een war(m)e (R)Evolutie

..begint vanuit een dankbaar en moedig hart.

Ingeborg las als één van de eersten mijn boek en contacteerde me in de zomer. “Laten we iets samen doen!” En zo geschiedde. Op 30 september gaven we in haar yogacentrum De Evolutie, te Brugge, een lezing – interview voor meer dan 70 aanwezigen. Wat een warme avond zeg. Hoe kan het ook anders? Twee zachte passionele enter-trainers die naar bewustwording en eenheid streven. Ik heb er nu alvast een tweede “zus” bij.

Nieuwe broers en zussen. Daarvoor doen we het. Met grensopheffende en -verleggende vriendschap als gedeeld motto. Let’s have each others back! Net dát wat herfst- en wintertijden van verkilling en zelfs verdere vervreemding behoeven. Warmer en wakkerder worden, het is van en voor ons allen.

Zo werd ik ook zondag 6 oktober bij Toon & Els warm ontvangen, daar in hun voedselbos te Ninove. Te midden van hun natuurlijke samen geoogste rijkdom ontvingen ze mij, en een boeket van andere warme medegroeiers, hartelijk en innig in hun sfeervolle ‘dome’. Ik sprak er, in een sfeer van kleurrijke zielen en omgekeerd hangende parapluutjes over het allerbelangrijkste contract in ons leven: dat met ons ware en unieke zelf, verborgen onder de vele lagen van te weinig (zelf)liefde en te veel aanpassing, gemaskeer en (zelf)sabotage. En of het essentieel en cruciaal is om niet te wachten op kansen en waarachtig geluk, maar ze te zien, te maken, te grijpen. Ook en vooral in tijden van duisternis en verdeeldheid.

Laten we vooral delen in plaats van verdelen.

Laten we meer stralen in plaats van balen.

Laten we meer lief hebben in plaats van willen hebben alleen.

Ik doe in elk geval verder, het is te leuk, te gezellig, te belangrijk, zo onderweg naar meer hart en hartelijkheid.

Blijven uitreiken

Heb je ook zin in een ‘mobiele boekparty’ (20 tot 100 personen)? Deze organiseren we nog tot ongeveer eind februari ’25. Daarna organiseren we leesgroepen. Wordt vervolgd. We zoeken dus nog gastheren/-vrouwen om dat samen te ondernemen. Neem gerust contact op via circa@stevevanherreweghe.eu bij interesse, vragen en verdere vormgeving.

Let’s do this!

Deze M&G events worden als overzicht in mijn agenda geplaatst, zie hier. Ik heb ook steeds boeken bij om gesigneerd te kunnen aankopen. Mocht het je niet lukken ergens ten velde kan je ook hier je gesigneerd exemplaar bemachtigen.

Tot gauw!

Met warme herfstgroet

Steve 🍂🔥

Het is van dat. Vandaag 3 september 2024 werd dit persbericht de ether in gestuurd. Iedereen mag het geweten hebben. Ik deel het hier van harte. Nog net voor mijn 50ste levensjaar. Belangrijk levensdoel bereikt. Check!

Van alle vormen van gevangenschap is de langste deze in onwetendheid

Steve Van Herreweghe werd in 2023 voor 24 maanden geschorst door de Belgische Psychologencommissie omdat hij zich tijdens de Coronaperiode op sociale media « te kritisch » had uitgelaten. Steve beroepte zijn scherp verzet op vrije meningsuiting en de schending der mensenrechten. De hele wereld stond in brand. Crisis alom. Als ervaren crisisdeskundige stak hij zijn nek uit, schreef en sprak over de keerzijde van de pensée unique en het gevaar van – weliswaar te begrijpen – te volgzaam overlevingsgedrag. Zijn verhelderende en motiverende artikelen werden door duizenden gelezen en gedeeld. Het kostte hem zijn titel, en broodwinning.  

Steve werkte als klinisch en arbeidspsycholoog, leidinggevende, crisis- en HR-adviseur en kijkt terug op meer dan 25 jaar ervaring in de Geestelijke Gezondheidszorg. Hij is uitermate geboeid door de oorsprong, de symboliek, de heling en transformatie van (inter)menselijk lijden. Hij zet zijn integere missie nu verder als therapeut, schrijver, spreker en bezieler.  

Zijn boodschap is no-nonsens, gefundeerd, ervaringsdeskundig, helder en scherp.  

De meest urgente, de meest zinnige en de meest inspirerende revolutie is geen politieke noch maatschappelijke maar een individuele. Want wij zijn veel meer dan de vracht die we meezeulen, de vloeken die ons achtervolgen, de etiketten die ons brandmerken, de autoriteiten die ons klein houden. Sta op en ga voor de waarheid, jouw waarheid. De geschiedenis wordt niet voor maar vooral door jou geschreven.  

Circa 40cm is een allegorische non-fictie over de reis van de verdwaalde, gesaboteerde doch oerkrachtige Held-in-jou. Een intense en gewaagde reis: van buiten naar binnen, hoofd naar hart en van controle naar vertrouwen. Met dit buitengewoon inspirerend werk daagt Steve jou uit je ware Zelf te ontdekken, te bevrijden en te worden, doorheen de donkere tijden van mis-Leiding. 

PRAKTISCH 

Circa 40 cm. Een individuele revolutie op heldenvoeten  
ISBN: 978 94 93345 62 1  
€25 London Books  

Publicatie: officieel vrijdag 13/9/24, nu al te verkrijgen via mijn webshop.

Extra noot: voor interviews, lezingen, podcasts neem contact op via dit formulier. Een overzicht van de komende events in Vlaanderen vindt u hier.

Eén persoon kan het verschil maken en iedereen zou moeten proberen – JF Kennedy

Laatst was ik te gast bij Compleetdenkers, een Belgische alternatief kanaal. We hadden het over mijn schorsing door de tuchtraad, de aanloop, het vervolg, mijn persoonlijke visie en verwerking. Ik haalde er het verhaal van de zwarte kraai bij, deed de domino-metafoor uit de doeken en hamerde op het belang van het blijven doorbreken van geweld en wijzer hoederschap over je eigen leven in de versterking van je zelfvertrouwen. Niet alleen door te spreken en schrijven, maar ook door een actieve balans opmaken je kostbare tijd, energie en keuzes in het leven. Wijzer hoederschap vormt trouwens het hart van mijn boek, Circa 40cm, de gemiddelde afstand van hoofd naar hart (voorzien voor april 2024, eindelijk!).

Ik deel deze video ook graag hier met jullie. Onderaan vind je nog aanvullende suggesties ter verdere lectuur. Laat me gerust weten wat je denkt en vindt.

Hartelijk, Steve.

MEER

Ter verdere inspiratie kan ik volgende artikels suggereren

Verbeter je levenskwaliteit

Crisissen zijn doorbraken

Moedig blijven verbinden

Blijven branden, ook in 2023

Iedereen kent tegenwoordig wel iemand met een auto-immuunziekte. Al heeft uw buurvrouw geen last van diabetes, dan heeft u wellicht wel een neefje met de ziekte van Crohn. Waar het lijstje met auto-immuunziekten twee decennia terug nog uit zo’n 20 aandoeningen bestond, barst het lijstje vandaag de dag uit zijn voegen met maar liefst 156 geregistreerde auto-immuunaandoeningen!

Onnoemelijk veel studies wijzen er ook op dat onze algemene levensstijl (voeding, beweging, stress), naast dwang- en overmatig pillengebruik, comfortgericht- en vermijdingsgedrag, en toxisch gedrag en relaties niet te ontkennen oorzaken zijn hierbij. Auto-immuunziektes gaan dan ook vaak hand in hand met burn-out, depressies, chronische hyperventilatie, angst en andere zogenaamde welvaartsziektes van deze tijd. Lifestyle verandering is bijzonder lastig voor de gehaaste, uitgeputte en motivatiezoekende maar het biedt op lange termijn wel meer garanties. Ik – ex Hashimoto patiënt – raad het iedereen ten zeerste aan.

Acute en chronische ontstekingen

Een ontsteking is een normale natuurlijke afweerreactie van je lichaam op pijn. Het ontstaat als onze witte bloedcellen (die antistoffen aanmaken zoals immunoglobulines) vechten om ons te beschermen tegen een infectie veroorzaakt door bijvoorbeeld een bacterie of virus. Ook kan het optreden wanneer het lichaam verwond raakt.

Een acute ontsteking is een onmiddellijke reactie van je lichaam op de beschadiging van weefsel. De 5 typische kenmerken hierbij zijn: roodheid, warmte, zwelling, pijn, verminderd functioneren. Dit zijn dus symptomen van bescherming en herstel omdat je lichaam niet verder zou aangevallen of kwetsbaar worden. Je persoonlijk interne leger (witte bloedcellen) heeft maar één missie: dit afgebroken weefsel uit je lichaam (via pus, een vloeibare substantie die bestaat uit dode witte bloedcellen en bacteriën) te vernietigen en te laten verdwijnen.

Chronische ofwel laaggradige – ‘stille’ ontstekingen zijn diegene die voor het meeste averij zorgen. Het zijn de stille slopers van je gezondheid. Net omdat er geen acuut signaal is zoals pijn of zwelling, maar je immuunsysteem is wel voortdurend geactiveerd, niet om te vernietigen maar als noodoplossing om ervoor te zorgen dat ziekteverwekkers zich minder zouden vermenigvuldigen. Omdat je deze soort ontstekingen niet echt voelt kan het jaren duren alvorens je immuunsysteem overwerkt geraakt. Dit kan leiden tot het ontstaan van reumatische aandoeningen, zoals artrose en osteoporose maar dus ook auto-immuunziektes zoals diabetes type 1, Guillain-Barré, Bechterew, Graves, Hashimoto..

Wat kan ikzelf doen? Veel!

6 belangrijke maatregelen die je zelf kunt treffen om laaggradige ontstekingen te genezen en voorkomen zijn: goed slapen, je stress verminderen, meer zonlicht, Vitamine D, detoxen, en ontstekingsremmende voeding eten. Kan je dit niet alleen schakel dan hulp in (mentor, diëtist, kinesist, …). Zie het als investering. Neem meer hoederschap op van je eigen tempel: je fantastisch intelligent lijf. Niet te veel meer twijfelen of je gezondheid alleen in de schoot van overbevraagde huisdokters leggen. Iedereen die hiermee aan de slag gaat zegt hetzelfde: ‘ik had hier veel vroeger mee moeten van start gaan’.

Stressvermindering komt neer op je tijd, ruimte en orde beter beheren en het beter balanceren van je energie, je gedachten en je emoties. Het vertrekt vanuit het verleggen van het anker-, controle- en rustpunt: van buiten jezelf naar bij jezelf. Balans opmaken van je energiebronnen en -vreters helpt, om terug beter te kunnen ‘branden‘. Meer doen/zoeken van wat/wie je energie geeft en minder doen/zoeken van wat je energie ontneemt. Dagelijks praktijk van rustbevordering door wandelen, schrijven, creatief zijn, meditatie helpt enorm, naast luidop denken en je hart durven luchten. Begin met kleine stapjes, omarm je dipjes maar haak niet af.

Niet vullen maar voeden, het geldt nog het meest wat voeding betreft. Het immuunsysteem bevindt zich in je hele lichaam. Onder meer onze huid, darmen, luchtwegen, bloed en lymfestelsel maken er deel van uit. Dat brengt ons op de cruciale functie van de dunne darm, die voor wel 80% verantwoordelijk zijn voor het functioneren van je immuunsysteem. Alles wat we eten passeert onze dunne darm. Daarom, durf wat meer te vasten, periodiek of deeltijds (intermittent fasting). Wees selectiever, kritischer, kies voor steeds meer onbewerkt, oorspronkelijker, kleurrijker, lichter. Vermijd te veel suiker. Meer (groene) groente, fruit en veel water in het algemeen. Enkele voedingsmiddelen die ook kunnen helpen naar een ontstekingsvrijer leven. Ze zijn lekker in smoothies, havermout, yoghurt of salades. Of gewoon uit de hand, natuurlijk. En het liefst zo vers en onbespoten van bij de boer mogelijk:

bladgroente, blauwe bessen, granaatappel, ananas, mango, koolgroenten, olijfolie, vette vis, groene thee, knoflook, honing, kruiden (zoals kurkuma, kaneel, koriander, gember).

Veel succes!

Steve

Het eindejaar wenkt.

De laatste rechte lijn van 2022 wordt ingezet. De kerstkalkoen of kaasfondue is zo goed als verteerd. Straks nog de overgang van oud naar nieuw, de vele zoenen, knuffels en wensen en dan komen de startblokken terug in het vizier. Zal het met lichte of loden schoenen zijn, met veel of weinig zin, met positief, negatief of geen perspectief?

Tijd, zo dacht ik deze morgen bij het lezen van een oproeptweet van een jongedame naar ‘hulp bij burn-out’, om enkele tips, tools en reeds geschreven teksten hierover bij elkaar te brengen. Want uitputting, het is niet alleen van alle tijden, maar zeker van de tijd waarin wij nu leven. Al onze devices zijn voortdurend opgeladen, het eigen lichaam – echter – snakt naar zuurstof(flessen), naar voeding ipv vulling.

Uitputtingen zijn in essentie ‘wake-up calls’ voor de wegkwijnende ziel (die in vuur en vlam staat). Bedolven onder de vele moetens, de druk uit alle hoeken, de krampen en verzuring in hoofd, hart en lijf. Tot alles stokt en stopt. Vraag tijdig hulp, schaamte is begrijpelijk, maar elk mens is kwetsbaar en trop is teveel.

Ik heb er een elftal weerhouden. Het zijn adviezen die ook in de volgende blogteksten iets ruimer worden besproken:

SPARKLING TIPS

  1. Wie te veel naar vakantie verlangt leeft verkeerd
  2. Verlies je niet in AAN-passen, leer je IN-passen
  3. Alleen jij kan het maar je kan het nooit alleen
  4. Eerst de grote stenen in je bokaal, anders geraken ze er niet meer in
  5. Niet de jaren in je leven maar het leven in je jaren telt
  6. Wie zich beter wil voelen dient het voelen te verbeteren
  7. Laat je werkagenda in je levensvalies rusten
  8. Luister naar je hart. Het klopt altijd en vooral voor jou eerst
  9. Progressie is veel belangrijker dan perfectie
  10. Ongemak is altijd een voorbode van diepere groei
  11. Wacht niet op geluk, wees gelukkig en lach zonder reden

#printitout #keepmeposted #HNY

Keep your fire burning,
Steve

Tijden van donkerte baren pijnlijke weeën van angst en vertwijfeling. Niet in het minst wanneer het geloof in de autoriteiten rondom ons afneemt. De zoektocht naar houvast, naar herkenbaarheid, naar veiligheid maar ook naar identiteit voelt aan als kale reizen. Waar, uit wat en vooral uit wie kan nog vertrouwen geput worden? En waar, in wat en vooral in wie moeten we verder investeren?

Hoop. Het blijft de vader van elk kloppend hart en de moeder van alle drijfveren. We mogen het even verliezen, maar liefst niet te lang. En vooral dienen we te beseffen dat de bodem ervan zich niet daarbuiten maar hier ‘binnenin’ afspeelt.

Een vogel in een boom heeft geen schrik als de tak waarop ze zit plots breekt, omdat ze haar vertrouwen niet in de tak legt, maar in haar eigen vleugels.

Je vertrouwen leggen buiten jezelf is vaak aangeleerd, soms leerrijk, maar altijd ergens risicovol, zeker in tijden van verhoogde kwetsbaarheid en onzekerheid. En toch gebeurt het, steeds meer. Het enkel aan angst, ontkenning of blinde volgzaamheid toeschrijven getuigt van een te romantische mensvisie. Neen, het wordt steeds meer een regelrechte keuze, een bewuste keuze. Als je volgt, dan kies je ervoor te volgen. Als je zwijgt dan kies je ervoor te zwijgen. Als je de ogen sluit voor discriminatie dan kies je voor discriminatie. Read that again.

Je bent dus geen QR-code, geen Quick Response. Je bent niet machinaal, hoe geautomatiseerd jij je leven ook leeft of laat leven. Neen. Jij bent een actief-dynamisch, intelligent en regulerend deel van en in de samenleving. Je beschikt over een stem, over rechten, over een waarden- en talentenpakket, over een geschiedenis en een toekomst. Je bent hier met een reden en je maakt mee het verschil uit, willens nillens. Het is niet alleen door de indoctrinatie maar vooral door de acceptatie van (sociaal) geweld dat het pad wordt geëffend naar vervreemding en finaal vernietiging van onszelf en elkaar. Het is het wasdom van een pseudo-identiteit, ofwel een oneigenlijke manier van jezelf zien en zijn. Eén die ongelijkheid en destructie rechtvaardigt. Barbaarse symptomen van gedoogde ontmenselijking, ook wel ‘tirannie van de meerderheid’ genoemd, zoals Aristoteles het destijds omschreef.

Je bent geen QR – code. Het is slechts een opgedrongen en bijzonder zelfverminkend concept, een vloek op je natuur, een aanfluiting van je potentie, een misplaatst en gevaarlijk label, een asociaal wapen vooral. Het werkt misleidend, dwalend en leidt tot extreme en vooral onnodige verzieking en vernieling.

Gedraag je er dan aub ook niet naar. Doorprik de schijn, manifesteer je waardigheid, als individu, als mens. Leer van vogels, als meesters van vrijheid, die zingen zoals ze gebekt zijn, die vliegen omdat ze zichzelf licht nemen en die vertrouwen in het kwetsbare doch ook fabuleuze lichaam dat hen werd geschonken.

– Steve Van Herreweghe –

Dat het bijzondere historische tijden zijn is een eufemisme van jewelste natuurlijk.

Het Coronavirus heeft alles en iedereen in zijn macht. Het lijkt wel op een Griekse God, Chronos bijvoorbeeld. Chronos was de jongste van de 12 Titanen, afstammend van Chaos en vader van Zeus en een bijzonder snelgroeiende familie (“varianten”).

Filosofe en schrijfster Joke Hermsen schrijft: ‘De tijd heeft twee gezichten, Chronos en Kairos. In de Griekse mythologie is Chronos de kloktijd. Deze is in de westerse wereld sterk geëconomiseerd geraakt. Tijd is immers geld geworden, daarom zijn we zo gestresst. Maar Chronos had een kleinzoon die weleens vergeten wordt: Kairos. Kairos is de god van het juiste ogenblik en de goede gelegenheid. Hij personifieert de tijd van rust, inspiratie en creativiteit.”

In tijden van vertwijfeling schuilen dus ook kansen. Maar soms hebben we daarin wat extra hulp en begeleiding nodig opdat we ons niet zouden verliezen in angst, ongeduld en moedeloosheid. 

Doordat het mij ook beroert wil ik waar mogelijk ook helpen, met kennis, inspiratie en ondersteuning. Omdat ik bijvoorbeeld steeds meer vragen krijg zoals “wat met die vaccinatie-uitnodiging, wat met de druk van buitenaf, wat met het risico?” heb ik een 8-tal punten beschreven die je mogelijks kunnen ondersteunen bij je persoonlijke beslissing.

Mijn devies in een notendop (voor wie dat wenst):

1. Jouw lichaam is jouw heiligdom. Het is een fenomenaal instrument dat jou draagt, vervoert, vervult. Het beschikt over vermogens die jou helpen genezen, groeien en verbinden. 

2. Druk van buitenaf om deze integriteit te doorbreken roept altijd weerstand op. Dat is de instinctieve reflex van jouw immuunsysteem, een aangeboren en adaptief biopsychosociaal ‘leger’ met een bijzonder sterk geheugen. 

3. Denk voor jezelf. Onderzoek alle informatie, niet enkel 1 klok maar meerdere klokken. Wees nieuwsgierig en gezond achterdochtig. Laat je niet leiden door media en mensen die jou pushen. Wie een ander pusht ontneemt diens zelfbeschikking. 

4. Als het aanvoelt als manipulatie, dan is het vaak ook zo. Wie manipuleert heeft een agenda, ofwel zoekt die een manier om zich niet alleen te voelen of uitgedaagd te worden in zichzelf te leren geloven. 

5. Als men zich bang en onzeker voelt dan zoekt men naar leiderschap. Vertrouw op mensen en informatie die jou in jouw zelfleiderschap erkennen en sterken. Die jou verzoeken in je moed en kracht te durven staan, mensen bij wie jij rustig wordt. 

6. Gezondheid is ons allerhoogste goed. Zonder gezondheid staan we zo goed als nergens. Gezondheid is een zaak van lichaam, geest, hart en contact. Voeding, beweging, rust maar ook dagelijkse extra zelfzorg houden je sterk. 

7. Wie geen grenzen stelt ontkent de eigen bescherming en is geneigd dit ook bij anderen te doen. Voel je beschermd. Verdiep je in gezondheidsmaterie tot wanneer er helemaal geen angst meer is. Angst is gebrek aan kennis. 

8. Beslis voor jezelf als het helemaal helder is, de storm van vragen is gaan liggen. Handel niet vanuit overleving. “Zolang jij ademt is er meer goed met je dan fout”, zeggen de Boeddhisten.

Wat je ook beslist, mijn vriendschap blijft.

– Steve Van Herreweghe –