, , , ,

De arend en de wind

Dag lieve vrienden, lezers, volgers, mede-Leiders

Eerst en vooral een gezond, liefdevol en voorspoedig 2025. Dat al jullie intenties, dromen, ambities, kleine en grotere wensen gehoord, gezien, gevoeld en gevormd kunnen worden, en dit vanuit een tevreden, dankbaar en enthousiast hart. Het Goede is al daar, het Beste moet nog komen en het universum staat aan je kant, tenminste als jij dat zelf ook doet. Dat is althans mijn waarheid.

Ik wens jullie daarenboven een bijzonder kleurrijk én scherp gekruid bordje van burgerlijke ongehoorzaamheid — aan de heren en dames op hun troon, laatdunkend zwaaiend met hun scepter van schijnbare macht — in combinatie met wat meer persoonlijke heldhaftigheid — om die niet-nuttige angsten en dat zelfsaboterend uitstelgedrag grondiger aan te pakken — en voorzien van een onmisbaar zoet sausje van vriendschappelijke mildheid naar elkaar en jezelf, en dit op een magisch bedje van vibrerende gezondheid in lichaam, geest en ziel.

🥂

Mijn professionele agenda 2025

Dank je wel ook dat je me blijft lezen, bekijken, bevragen en beluisteren, her en der. Ik blijf, zoals u wellicht kon raden, actief op diverse vlakken, ook al krijg ik nog heel geregeld die vraag “wat doe je nu na die wederzijdse schorsing?” (check mijn 6-delige reconstructie, deel 6 in het bijzonder). Gepassioneerd verder luisteren, werken, ondernemen, verbinden, leven natuurlijk! Maar misschien toch even ter verduidelijking, mijn professionele bezigheden voor 2025 (zullen) zijn:

  • Begeleiding: alleen nog therapeutische en coaching trajecten, individueel, relationeel, live én online. Geen ‘verkennende’ losse sessies meer. Er is ook geen terugbetaling, wel mogelijkheid factuur als zelfstandige (onkost belasting). Neem gerust contact op bij interesse.
  • Presentaties: in 2024 gestart met lokale meet & greets doorheen Vlaanderen, deze zetten we verder ook in Nederland. Ook podcasts (binnenkort deze met Jorn Luka online!) en lezingen vallen daaronder, zie mijn agenda.
  • Boek Circa 40cm: creatie e-boek, audioboek en vertaling Engels en Duits

Ik blijf dus constructief eigenzinnig meebewegen met de veranderstroom en creatief-inspirerend het verschil maken, daar waar ik kan en mag, in vertrouwen en vooral voorwaarts. Want bewustwording is een broodnodige en blijvende samendans op het immer bewegende theater des levens. Het brengt met bij dit universeel sprekend verhaal waarvan ik hoop dat het ook jou zal inspireren een open blik te bewaren en je luisterend vermogen te verbeteren, wanneer, waar en met wie je ook bent.

De arend en de wind

(bron: https://www.meditecheurope.nl/blog/alles-is-frequentie-arend-wind)

Arenden staan bekend om hun vermogen om urenlang te zweven op thermiek – opstijgende warme luchtstromen die hen moeiteloos naar grote hoogten brengen. Kaelan had geleerd dat vliegen niet alleen ging om kracht of snelheid, maar vooral om luisteren. Luisteren naar de frequenties van de wind, van de aarde onder hem, en zelfs van zijn eigen hartslag. Op een dag voelde Kaelan een vreemde trilling in de lucht. Het was subtiel, een lage toon die door zijn veren rilde. Er stond een storm op komst. Veel dieren haastten zich naar beschutting, maar Kaelan bleef zweven, hoog boven de wolken, zijn ogen gesloten. Terwijl de lucht donkerder werd en de wind sterker begon te gieren, spreidde Kaelan zijn vleugels wijd uit. Hij sloot zijn ogen en vertraagde zijn ademhaling. Hij liet zich niet leiden door angst, maar door de subtiele trillingen in de lucht. “De stroom weet de weg,” fluisterde hij tegen zichzelf. Hij stopte met vechten tegen de wind en liet zich meevoeren. Zijn vleugels bewogen nauwelijks terwijl hij door de lucht gleed, gedragen door iets groters dan hijzelf. Hij voelde de frequenties van de storm, de pulserende energie van elke windvlaag, en hij werd één met de lucht. Terwijl de storm onder hem raasde, zweefde Kaelan in een serene stilte erboven. De lucht was kalm, de zon brak door de wolken, en een diepe rust vulde zijn wezen. Hij begreep iets wat maar weinig anderen begrepen: Alles is frequentie. Elke windvlaag had een toon, elke beweging van de lucht was een melodie. Kaelan had geleerd dat wanneer je je afstemt op deze trillingen, je niet hoeft te vechten tegen de stroom – je laat je gewoon leiden. Toen de storm eindelijk ging liggen, spreidde Kaelan zijn vleugels en liet zich langzaam terugzakken naar de vallei. Andere vogels keken bewonderend naar hem. “Hoe blijf je zo kalm in een storm?” vroeg een jonge valk. Kaelan keek hem aan met ogen die alles leken te zien. “De storm is geen vijand,” zei hij rustig. “Het is een danspartner. Wanneer je leert luisteren naar de frequenties, naar de ritmes van de natuur, wordt zelfs de wildste storm een lied waarop je kunt vliegen.” Kaelan’s wijsheid verspreidde zich als een fluistering door het berglandschap. Niet alleen vogels, maar ook mensen begonnen te luisteren. Mensen die zichzelf vaak verloren in chaos, stress en controle.

De les van Kaelan was simpel maar krachtig: Stop met vechten tegen de stroom. Sluit je ogen, voel de frequenties om je heen, en laat je leiden door wat je niet kunt zien, maar wel kunt voelen.

AHO!

Steve

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/3 Reacties
, , , , , ,

Een liefdevol en magisch lopend vuurtje

Zo zou ik vandaag, 9 oktober, de tussenstand willen omschrijven na een hele septembermaand Meet & Greets, lokaal bij mensen thuis, op hun Vlaams erf, in hun welzijnscentrum of voedselbos. Een bijzonder veelbelovend, verwarmend en co-creatief initiatief, dat nog enkele maanden blijft doorlopen.

De onmiddellijke en online reacties die ik reeds mocht ontvangen eveneens enorm stimulerend, zoet en hart strelend:

“Heel aanstekelijk”, “Een warm bad”, “Je gaf woorden aan mijn innerlijk proces”, “Vanuit het hart naar ons hoofd, het 40 cm gevoel, emotie van het innerlijk kind. Bedankt voor jouw ware kennis en filosofie onder ons te brengen”.

Dank jullie wel!

Een war(m)e (R)Evolutie

..begint vanuit een dankbaar en moedig hart.

Ingeborg las als één van de eersten mijn boek en contacteerde me in de zomer. “Laten we iets samen doen!” En zo geschiedde. Op 30 september gaven we in haar yogacentrum De Evolutie, te Brugge, een lezing – interview voor meer dan 70 aanwezigen. Wat een warme avond zeg. Hoe kan het ook anders? Twee zachte passionele enter-trainers die naar bewustwording en eenheid streven. Ik heb er nu alvast een tweede “zus” bij.

Nieuwe broers en zussen. Daarvoor doen we het. Met grensopheffende en -verleggende vriendschap als gedeeld motto. Let’s have each others back! Net dát wat herfst- en wintertijden van verkilling en zelfs verdere vervreemding behoeven. Warmer en wakkerder worden, het is van en voor ons allen.

Zo werd ik ook zondag 6 oktober bij Toon & Els warm ontvangen, daar in hun voedselbos te Ninove. Te midden van hun natuurlijke samen geoogste rijkdom ontvingen ze mij, en een boeket van andere warme medegroeiers, hartelijk en innig in hun sfeervolle ‘dome’. Ik sprak er, in een sfeer van kleurrijke zielen en omgekeerd hangende parapluutjes over het allerbelangrijkste contract in ons leven: dat met ons ware en unieke zelf, verborgen onder de vele lagen van te weinig (zelf)liefde en te veel aanpassing, gemaskeer en (zelf)sabotage. En of het essentieel en cruciaal is om niet te wachten op kansen en waarachtig geluk, maar ze te zien, te maken, te grijpen. Ook en vooral in tijden van duisternis en verdeeldheid.

Laten we vooral delen in plaats van verdelen.

Laten we meer stralen in plaats van balen.

Laten we meer lief hebben in plaats van willen hebben alleen.

Ik doe in elk geval verder, het is te leuk, te gezellig, te belangrijk, zo onderweg naar meer hart en hartelijkheid.

Blijven uitreiken

Heb je ook zin in een ‘mobiele boekparty’ (20 tot 100 personen)? Deze organiseren we nog tot ongeveer eind februari ’25. Daarna organiseren we leesgroepen. Wordt vervolgd. We zoeken dus nog gastheren/-vrouwen om dat samen te ondernemen. Neem gerust contact op via circa@stevevanherreweghe.eu bij interesse, vragen en verdere vormgeving.

Let’s do this!

Deze M&G events worden als overzicht in mijn agenda geplaatst, zie hier. Ik heb ook steeds boeken bij om gesigneerd te kunnen aankopen. Mocht het je niet lukken ergens ten velde kan je ook hier je gesigneerd exemplaar bemachtigen.

Tot gauw!

Met warme herfstgroet

Steve 🍂🔥

/5 Reacties
, , , , , ,

Deze tijd vraagt naar meer hart. “Geschorste psycholoog debuteert met rebels boek”.

Het is van dat. Vandaag 3 september 2024 werd dit persbericht de ether in gestuurd. Iedereen mag het geweten hebben. Ik deel het hier van harte. Nog net voor mijn 50ste levensjaar. Belangrijk levensdoel bereikt. Check!

Van alle vormen van gevangenschap is de langste deze in onwetendheid

Steve Van Herreweghe werd in 2023 voor 24 maanden geschorst door de Belgische Psychologencommissie omdat hij zich tijdens de Coronaperiode op sociale media « te kritisch » had uitgelaten. Steve beroepte zijn scherp verzet op vrije meningsuiting en de schending der mensenrechten. De hele wereld stond in brand. Crisis alom. Als ervaren crisisdeskundige stak hij zijn nek uit, schreef en sprak over de keerzijde van de pensée unique en het gevaar van – weliswaar te begrijpen – te volgzaam overlevingsgedrag. Zijn verhelderende en motiverende artikelen werden door duizenden gelezen en gedeeld. Het kostte hem zijn titel, en broodwinning.  

Steve werkte als klinisch en arbeidspsycholoog, leidinggevende, crisis- en HR-adviseur en kijkt terug op meer dan 25 jaar ervaring in de Geestelijke Gezondheidszorg. Hij is uitermate geboeid door de oorsprong, de symboliek, de heling en transformatie van (inter)menselijk lijden. Hij zet zijn integere missie nu verder als therapeut, schrijver, spreker en bezieler.  

Zijn boodschap is no-nonsens, gefundeerd, ervaringsdeskundig, helder en scherp.  

De meest urgente, de meest zinnige en de meest inspirerende revolutie is geen politieke noch maatschappelijke maar een individuele. Want wij zijn veel meer dan de vracht die we meezeulen, de vloeken die ons achtervolgen, de etiketten die ons brandmerken, de autoriteiten die ons klein houden. Sta op en ga voor de waarheid, jouw waarheid. De geschiedenis wordt niet voor maar vooral door jou geschreven.  

Circa 40cm is een allegorische non-fictie over de reis van de verdwaalde, gesaboteerde doch oerkrachtige Held-in-jou. Een intense en gewaagde reis: van buiten naar binnen, hoofd naar hart en van controle naar vertrouwen. Met dit buitengewoon inspirerend werk daagt Steve jou uit je ware Zelf te ontdekken, te bevrijden en te worden, doorheen de donkere tijden van mis-Leiding. 

PRAKTISCH 

Circa 40 cm. Een individuele revolutie op heldenvoeten  
ISBN: 978 94 93345 62 1  
€25 London Books  

Publicatie: officieel vrijdag 13/9/24, nu al te verkrijgen via mijn webshop.

Extra noot: voor interviews, lezingen, podcasts neem contact op via dit formulier. Een overzicht van de komende events in Vlaanderen vindt u hier.

De moedigste reis ter wereld bedraagt slechts 40 cm : deze van hoofd naar hart
/1 Reactie
, , , , ,

Reconstructie van een persoonlijke kruistocht (Deel 6/6)

Het 6de en sluitstuk van deze reeks liet even op zich wachten. Mijn excuses daarvoor. Niet dat ik heb stilgezeten, maar dat denken jullie wellicht ook niet. Ik heb er na het laatste stuk, iets meer dan een jaar geleden op 29/5/23 (over het strijdershart) bewust tijd over gelaten omwille van diverse redenen. De uitspraak in hoger beroep moest nog volgen, mijn eerste boekproject (zie hier) eindelijk afwerken, diverse podcasts, lezingen, even weg met het gezin voor een maand, het Verbindend Vuur Event, enz. Heb ook de tijd en ruimte genomen om goed te evalueren wat ik nu zelf werkelijk verder wil gaan doen.

Op 26/10/23 werd finaal in hoger beroep beslist om mij toch te schorsen als psycholoog, met ingang van februari ’24 tot einde januari ’26. 24 maanden berufsverbot. En dit op grond van mijn “uitgesproken en niet-deontologisch correcte stellingnames in de publieke ruimte” van de afgelopen jaren. Dat was pijnlijk, hard maar wel helemaal duidelijk. Zeker ook toen mijn verzekering ‘plots’ besliste verdere gerechtskosten niet langer te dekken. Ondertussen bleven niet-cliënten zich wenden tot de commissie omdat ik “bleef desinformeren”. De commissie maakte van de ‘meldingen’ zelfs eigenhandig ‘klachten’. Dan weet je het wel..

Dit gaat nooit ophouden, in deze matrix en revolutionaire tijden, voor wie beslist te blijven spreken en opkomen voor menselijk recht. Ook dit psy-controle-orgaan representeert de ‘zwijg-volg-slik-matrix’, die door en door corrupt en rot is en waar we uit moeten of helemaal in zullen verdwijnen. Het motiveerde me tot het blijven verder spreken en schrijven over het totalitaire geweld, waar we onophoudelijk het slachtoffer van zijn, alsook een focusverschuiving – in de lijn van mijn boek – naar het belang van een individuele revolutie als basis van een maatschappelijke (en geen politieke).

Afscheidsbrief

Het bracht me er op mijn beurt toe een definitieve beslissing te nemen ‘niet langer te willen deel uit maken van het verwerpende systeem, waar de psychologencommissie deel van uit maakt. Ik schreef – met enige zin voor dramatiek – deze afscheidsbrief, geschreven en verstuurd op 30/1/2024, net voor het ingaan van mijn schorsing:

Verzoek-tot-schrapping-lijst-psychologenDownload

Een niet-evidente beslissing maar weloverwogen, en een heuse mijlpaal in mijn (professioneel) leven, na meer dan 25 jaar van werken en expertise opbouwen als klinisch en arbeidspsycholoog en leidinggevende. Ik heb er tot op heden geen moment van spijt van, mocht het anders zijn, zou ik dat ook eerlijk laten weten. Een systeem dat verondersteld wordt je te ondersteunen en verdedigen, je een beroepsverbod oplegt voor twee jaar, en dus je werkzaamheden afneemt, voor inkomensverlies zorgt en je patiënten mede straft, dat is een ziek systeem.

Every exit is an entry to somewhere else

Ik krijg natuurlijk de logische vraag “of ik nog steeds werk, mijn praktijk heb?” Jazeker! Het is niet omdat de psy-commissie mij op ‘verplichte bezinning’ heeft gezet dat mijn skills weg zijn, of ik mijn hart en passie voor helpen laat stoppen met kloppen. Ik zou ook kunnen rentenieren, maar van wat ga ik dan dag twee leven?

Je kan mij dus nog steeds ‘boeken’ via contactformulier als ervaren therapeut, coach of mentor, en straks als gastspreker op kleine en grote evenementen of bij jou lokaal dichtbij. Er komen meet & greet events rond het boek, lezingen, beurzen en zelfs de opstart van lokale leesgroepen (8-12 deelnemers). Maar eerst de voorverkoop, heel dra (week 2 juli). Razend spannend, benieuwd! De tijd is rijp vrienden, overrijp. Er staan grote veranderingen te wachten en wij gaan ze van heel dichtbij meemaken en we zullen de verdiende zegeningen hartelijk verwelkomen, samen.

Tot heel gauw.

Aho!

Steve VH – 9/7/24

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/6 Reacties
, , ,

Manuscript eerste boek ‘eindelijk’ ingezonden…

Op zondag 10/3/24, omstreeks 23:09u en bij nieuwe maan, stuurde ik na 3,5 jaar schrijfwerk eindelijk het manuscript van mijn allereerste boek door. Een mijlpaal. Yes! ‘k Moet erkennen, de ‘verzend’-knop voelde sinds lang niet zo vreemd, zo bevrijdend en tegelijk kwetsbaar aan.

Deze keer geen 71ste blogartikel, 10.000ste tweet noch 400ste post op Facebook of LinkedIN. Neen. Wel ongeveer 330 pagina’s (*nog te editen*) doorwrochte kennis en praktijkervaring. Vurig-sensitief en met hart en ziel verpakt tot een allegorische non-fictie, een genre dat nog niet bestond (denk ik). Kwestie van na 30 jaar erover fantaseren de lat nog wat hoger te leggen.

Circa 40cm. Een individuele revolutie…

Zo luidt alvast het begin van de titel van mijn boek. Het beschrijft de rehabilitatie en terugkeer van Baku, een Afrikaanse savanneolifant, die jarenlang werd gevangen genomen, mismeesterd en toeristisch uitgebuit. Een semi-waargebeurd verhaal, verweven met theoretisch-filosofische bespiegelingen over de psychologie van persoonlijke transformatie.

Een universele reis van de held-in-jou, de held-in-mij, de held–in-ons-allen. Weliswaar nog enigszins (ver)blind en gevangen zittend in hardnekkige patronen, leugens én alomtegenwoordige geweldenarij. Maar wel ‘ready for a big move’. Klaar voor een ware individuele revolutie: deze uit de geketende en tevens diep getekende staat, deze terug huiswaarts, naar de eigen wilde natuur, bevrijd van wat niet langer ‘klopt’, werkt, bij je hoort en niet-authentiek is.

Een reis van circa 40cm – verwijzend naar de gemiddelde afstand bij een volwassene van hoofd naar hart. Eén van de boeiendste maar tegelijk langste én lastigste reizen in een mensenleven. Een reis waarvoor je nooit helemaal maar tegelijk altijd klaar bent. Een begeleide reis die enkele shifts van je vraagt: deze van buiten naar binnen, deze van denken naar voelen, van bang naar vertrouwensvol en van geremd naar bevrijd.

.. op heldenvoeten

Geen makkelijke reis, niet voor watjes, comfortzoekers of excuses-liefhebbers. It takes one to know one. Na 30 jaar van erover dromen, goede intenties, veel beloftes en nog meer uitstellen, besliste ik in 2020 – in volle Coronacrisis – aan dit project te werken, met Christine Pannebaker als mijn schrijfmentor. Eindelijk! Het werd een ongeëvenaarde rollercoaster. Temeer omdat ik middenin een internationale verhuis zat, herstellende was van een auto-immuunaandoening, net mijn ontslag had gegeven en klaar voor voltijds zelfstandig praktijk en ondernemen. We waren ook zwanger in die periode en ik begon aan mijn strijd als dissident beleidsonderzoeker en mensenrechtenactivist. Het baarde nieuwe verbintenissen, inzichten en enkele concrete projecten (vzw Legal Hearts, Gouden Burgerbeweging, AHO). Finaal leidde het zelfs tot mijn schorsing als psycholoog.

En dus ook de vormgeving van dit werk, waarvan de geboorte nu bijna daar is. Het heeft menige voeten in de aarde gehad. Maar het zijn de traagst groeiende bomen, zo zeggen fruittelers, die het beste fruit produceren. Ik mag het hopen, echt! Er is natuurlijk voor alles een tijd, een plek, een zin. Alles is steeds in voorbereiding van wat komen zal, filosofeer ik dikwijls, wanneer het ongeduld weer opduikt. Ik had zelf nog vele stappen te zetten, ziekte te doorwerken, verheffende ervaringen te beleven, vader te worden, en nog ijveriger op te komen voor onrecht. Niet dat de rebellie mij vreemde was, integendeel, maar je kan in alles groeien, ook in rebellie, liefdevol maar wel pittig.

Dit is een boek geschreven voor kleine en grote kinderen die vast zitten, genoeg hebben van geleefd te worden, gedomineerd te worden, slaafs en gebukt te leven. Dit is een verhaal dat jou wil inspireren niet langer genoegen te nemen met overleven, met niet waarachtig of voluit te durven leven.

… in donkere tijden

‘Afleren is de hoogste vorm van leren’, zei Rumi. De tijd voor een nieuwe vorm van zelfleiderschap is aangebroken, met het hart meer aan het stuur. Een individuele ontnuchtering en revolutie, een nieuwe liefdesverbintenis: deze met jezelf, je diepere zelf, je pure Zelf. En dit vanuit het inzicht dat kettingen een vervaldatum hebben en crisissen doorbraken van licht zijn. Tenminste als we ons niet blindstaren op barsten en scheuren of ons verliezen in slachtofferschap, daderschap, redderschap, kortom: minderwaardigheid.

De slaperige, bedwelmde, volgzame wereld is toe aan meer ontwaken, meer leiders, meer lef, meer power, meer impact: inside out en bottom-up. Donkere tijden vragen lichtbakens. Jij bent er één, als je wilt, als je durft. Ik belicht een zestal principines (tot routines gebrachte principes) die jouw eigenwaarde en (sociale) kracht kunnen boosten.

Meer ga ik hier nog niet vertellen. Wel dat ik hoop dat dit boek jouw hart in vuur en vlam zet en je ziel balsemt. Dat het een inspirerend verbindingswerk mag worden, en het bruto internationaal geluk en vrijheidsgevoel naar ongekende hoogtes brengt.

Voor minder gaan we niet!

Publicatie: vermoedelijk mei

Stay tuned, schrijf je in (mocht dat nog niet gebeurd zijn).

Tot gauw.

Aho!
Steve.

/5 Reacties
, , , , , ,

Cut The Crap met Pieter Loridon

Op 5/12/23 was ik te gast bij Pieter Loridon.

Op de ‘sofa’ bij voormalig topbasketter, ondernemer en gezondheidsbeest en wakkere lifestyle promotor, die mij had gevraagd om het over de waanzin van het gezondheidsbeleid van de laatste jaren te hebben. En dan vooral over de pijn van kloven, kwetsuren en onoverbrugbare afstanden die gecreëerd zijn door de dwang, censuur, cancelling en nog vele andere vormen van verwerping.

Met plezier, Pieter!

Het werd een heel open en boeiend gesprek waarbij we conform het Cut The Crap beginsel niet ‘rond de pot’ hebben gepraat. Er is niet alleen een vervaldatum op leugens buiten onszelf, er is er ook één wat betreft het blijven verantwoordelijk stellen van diezelfde buitenwereld wat ons eigen leven betreft.

Ik zie het slachtoffer, maar eer vooral de kracht, in mezelf, in jou en in ieder mens.

Hieronder het volledige interview. Dankbaar voor dit gesprek en om dit te mogen delen met jullie.

Warme groet

Steve

/2 Reacties
, , ,

Groot Verbindend Vuur

Iedereen wil in vrijheid kunnen ademen, bewegen, ondernemen, spelen, liefhebben en zijn.

Maar hoeveel vrijheid schenk jij jezelf hierin? Hoe vaak blijf je steken in de verwachting dat de redding aan je deur komt kloppen, je wakker zal kussen, je in vervoering zal brengen, je energie, daadkracht, vertrouwen en liefde komt aanleveren?

Door gebrek aan moed, energie, vertrouwen, houvast, tijd, ruimte en orde geraken we vaak niet verder dan het (weg)dromen. Heel menselijk allemaal! 

De kracht van verandering schuilt niet in verlangen en dromen alleen, maar in bewegen, in ‘movere’, ‘in beweging komen’ en blijven. Zelf de kaars aansteken, of laten aansteken. Vanuit een intentie om wat of wie je wilt tegemoet te treden, je in het onbekende te durven gooien alsof je niet meer kunt falen, het te blijven omarmen, te breken met het oude jij, in vertrouwen. 

Wij creëren met onze spiksplinternieuwe editie van All Hearts on Fire – Verbindend Vuur Event (Facebookpagina) een unieke gelegenheid om alleen en samen oude kettingen af te werpen, ze los(ser) te laten. Het Grote Vuur en de kracht van de Grote Groep jou te laten ondersteunen en inspireren om nog meer te durven gaan voor datgene dat je zielsgraag wilt, en diegene die je zielsmatig bent. Vanuit deze twee vragen:

  1. Wat wil jij meer loslaten?
  2. Wat wil jij meer zien verschijnen in je leven?

All Hearts on Fire is een uniek evenement rond het thema vuur dat je uitnodigt om je innerlijke vlam te laten schijnen en samen met vrienden, familie en ook kinderen een sprankelende gemeenschap van gelijkgestemde zielen vorm te geven.

Als mede-oprichter en bezieler van onze nieuwe vzw AHO! streef ik, streven wij vanuit de realiteit van toenemende vervreemding op diverse vlakken om elementair, levendig en doelgericht het verschil te maken. En dit in voeling met de diepere nood in het individu en de samenleving aan verbinding, hartconnectie, co-creatieve samenwerking en aardse spiritualiteit.

Ik hoop, wij hopen jullie daar in grote getale aan te treffen. We mikken op 2222 bezoekers. De eerste editie kwamen 1500 bezoekers zich verwarmen, sociaal en innerlijk versterken.


KIDS tot 12 for FREE!

AHO!

Mitakye oyasın, we zijn allen één!

Steve

/0 Reacties
, , , , ,

Het strijdershart binnen de zwijgspiraal. Reconstructie van een persoonlijke kruistocht (Deel 5/6)

Dr. David Martins testimonial van enkele weken geleden (tijdens de derde editie van een door het EU parlement georganiseerde Internationale Covid-top in Brussel), was er één om duimen en vingers van af te likken. Zijn retoriek over de historiek, de leugens én misdaad achter het hele SARS-verhaal en de pandemie van de afgelopen drie jaar ging viraal.
Dr. David Martin, een Amerikaan gespecialiseerd in het controleren van octrooien, kwam met het statement naar buiten dat ‘de pandemie niet van de ene op de andere dag was ontstaan, maar wel in 1965’ en dat ‘het spike-eiwit reeds in 1990 door Pfizer werd geïntroduceerd als een potentieel vaccin’. Tussen 1990 en 2018 stelde men vast dat ‘het vaccin niet werkt omdat het Coronavirus te snel muteert en telkens ontsnapt aan het vaccin’. Voorts benadrukt Martin dat de VS verantwoordelijk was voor ‘het maken (via GOF, ‘gain of function’, ofwel het upgraden en besmettelijker maken) van beide coronavirussen die de uitbraken van SARS (in 2003) en de Covid-19 pandemie veroorzaakten.’ Het Covid-19 coronavirus werd ‘opzettelijk vrijgelaten’ (en dus niet via het gekonkelfoes tussen vleermuis en de pangolin – het misleidende narratief) door de VS in Wuhan, China, met als doel ‘een wereldwijde pandemie te veroorzaken om zo het gebruik van vaccins te kunnen promoten’. Foute boel dus, desastreus ook, en vooral: niet te geloven voor het goedaardige collectief, zich niet bewust van door staat en farma gecontroleerde kranten, beeldbuis- en radiokanalen. Zie video: https://www.youtube.com/watch?v=6BRWsLXU7Yg

Dat het een marathon zou worden en geen sprint van drie weken, drie maanden of drie jaren werd steeds duidelijker. De tijdelijke beheersing van de crisis verschoof naar de voortdurende beheersing en demonisatie van het virus, maar ook deze van de tegenstem, het oude normaal, onze vrijheid. Definities werden gewijzigd (zoals ‘wat is een pandemie’), jarenlang effectieve therapieën bij influenza zoals Ivermectine en Hydroxychloroquine (HCQ) werden ‘plots’ verboden. Artsen die dit nog durfden voorschrijven kregen boetes van 100.000-en euro’s, werden verklikt via kliklijnen door apothekers, en verloren hun licenties. Ongeëvenaarde medische onvrijheid als norm. Niet te veel zelf nadenken. De Eed van Hippocrates dan maar onder de mat. Alles onder het in koor gepredikte motto van ‘voor de veiligheid en gezondheid van het volk’. Totalitaire maatregelen in een wit jasje.

Overal ter wereld stonden artsen, specialisten, wetenschappers op, zoals dr. Martin: dr. John Ionnadis, dr. Peter Mc Cullough, dr. Roger Hodkinson, dr. Byram Bridle, dr. Robert Malone, dr. Simone Gold, dr. Naomi Wolf, dr. Geert Vandenbossche, dr. Zach Busch en vele anderen voerden steeds meer strijd, ten koste van tijdelijke of definitieve censuur en cancelling. Ook de Duitse advocaat Reiner Fuellmich ontnuchterde en inspireerde velen en verwierf roem met zijn gepassioneerd onderzoek naar wat hij ‘de grootste misdaad ooit op de mensheid’ noemde. Dichter bij huis rezen alternatieve mediakanalen zoals De Nieuwe Wereld, Blckbx, Café Wellschmerz, Tegenwind als paddenstoelen uit de grond. Sociale groepen en verenigingen werden opgericht (zoals Viruswaanzin, The Human Side en ook mijn Gouden Burgerbeweging, zie later). Tegelijkertijd groeide de tegenstelling in de maatschappij exponentieel en werd het wij – zij klimaat voortdurend gevoed; de strijd tussen de volgers van het staats- en expertennarratief en de zgn. complotdenkers, de wappies vierde hoogtij, en liet onuitwisbaar beschadigende sporen na.

Hocus pocus

Maar waarom bleven de vele mensengeesten zo verstard in angst? Waarom volgden ze bijna blindelings het eenzijdige narratief? Waarom werden politici plots wel gezien als dames en heren die ‘het beste met ons voor hadden’? Waarom werden mainstream mediakanalen ineens niet langer als ‘sensatiezoekend en oppervlakkig’ beschouwd? Waarom werd het gebruik van het gezond verstand, het zelfstandig denken en het stellen van kritische vragen stellen plots ‘niet zo sexy meer’ maar wel ‘gevaarlijk’ en zelfs ‘taboe’?

In een notendop: angst, manipulatie en een gebrek aan een goedwerkend crisisveerkrachtig moreel kompas! Laat het nu net die zaken zijn waar ik levensmissiegericht mijn schouders blijf onder steken: de cultuur van bewustwording, zelfregulering en diepere zingeving bevorderen in de maatschappij. 

Ook ik zette er bijgevolg steeds meer mijn tanden in, dagelijks, en steeds harder. Ik maakte in het vorige stuk over ‘escalerende geweldenarij’ al gewag van de bizarre surreële en irrationele fenomenen van cognitieve dissonantie en volgzaamheid bij individu én collectief. Theoriën over massamanipulatie bij de vleet natuurlijk (check deze pagina). De één al meedogenlozer over de menselijke passiviteit en hypnotiseerbaarheid dan de ander. De ‘Injectienaaldtheorie’ (1900-1930) bijvoorbeeld – jawel – verwijst naar het fenomeen waarbij ‘ontvangers informatie kritiekloos overnemen van media (zenders). Daarbij maakt men klassiek gebruik van drie tactieken: propaganda, manipulatie en indoctrinatie.
De Zwijgspiraaltheorie (1960, bedacht door de Duitse E. N. Neumann) ging nog een stapje verder. Volgens Neumann zouden mensen die een afwijkende mening hebben bang zijn dit uit te spreken en zo bang worden voor sociale isolatie. Mensen krijgen hierdoor de neiging zich te conformeren aan de meest uitgesproken mening. Dit mondt uit in een toenemende Zwijgspiraal. Sociaal-psychologisch perfect te begrijpen vanuit de bijna doodsangst uitgesloten te kunnen worden. Massavorming is een andere benaming hiervoor, maar gaat dieper in op de identiteit die voortvloeit uit ‘een zich gezamenlijk afzetten tegen en volgen van de autoriteit’. Jungiaanse denkers onder ons zullen er de Individuatie-angst in herkennen, ofwel de aangeleerde en gekoesterde weerstand tegen het ontplooien van je authentieke zelf. Maar, er kwamen nog varianten op die steeds terugkerende dynamiek, de ‘misleidende cirkel van angst en autoritaire manipulatie’, zoals: het Stockholm syndroom, het boiling frog syndroom, scapegoating, gaslighting, de tantaluskwelling, Munchausen by proxy, enz.

De wereldwijde angstpropaganda had een uit zijn voegen gebarsten letterlijke maar vooral psychologische gevangenis gecreeërd, de Aarde nagenoeg compleet maatregelgewijs én gevoelsmatig door tralies omringd. Stalen staven van isolement zijn natuurlijk uiterst krachtig, zonder twijfel, maar de wreedaardigste gevangenissen zijn echter deze waar angst regeert, en waar verdwaalde gehypnotiseerde geesten en bevroren harten zich vrij wanen. Angst vernauwt, doet het brein krimpen, creeërt tunnelvisie, en zorgt voor een overactieve overlevingsmodus, hoofdzakelijk omdat de dieper gelegen onderdelen van ons brein, het ‘reptielendeel’ (hersenstam, ruggenmerg) vooral en het ‘emotionele brein’ (limbisch systeem), het meer ‘overnemen’ van het ‘logischer rationele deel’ (de neocortex). De fight-flight-freeze-fawn reacties worden dan veel dominanter, en hierdoor verhoogt als vanzelf de kans op onrust, conflict en ziekte. Check mijn artikel over stress.

Mensen zijn nu eenmaal gewoontewezens, houden niet verandering en willen kost wat kost behoud van veiligheid en rust, zodat ze verder kunnen ‘spelen’, ‘leren’, en eventueel ‘groeien’ in hun ‘normale flow des levens’. En daar kunnen ze heel ver in gaan, zeker wanneer hen elke vorm van referentie-ervaring ontbreekt (en dat was voor velen wel zo). Kiezen, bewust en onbewust voor compliance en conformiteit om de status quo te behouden is zonder twijfel een diepmenselijke en dus gedeelde kernmotivatie. 

‘Get busy living, or get busy dying’

Ik maakte me wel steeds meer zorgen, en ook bozer. En ik niet alleen. Temeer omdat het ook steeds duidelijker werd dat de massa werd ‘klaargestoomd’ voor de vaccinatieprogramma’s, en zich onder (in)directe dwang dus diende te voegen, zo niet dreigde mogelijks vingerwijzing, discriminatie en agressieve uitsluiting. Ook de installatie van CST ea. vaccinatie-paspoorten kwamen om de hoek luren. Waar dwang opgaat in geneeskunde verdwijnt de geneeskunde en verschijnt het geweld, het totalitaire geweld. Demonstraties, sociale acties, opkomen voor onze rechten, het werd een quasi wekelijks gebeuren, van liefdevolle rebels getinte opstand in verbinding met gelijkgestemden. Ik schreef misschien wel honderden posts en artikels over mijn kijk op de wereld waarin we terecht waren gekomen, alsook manieren om onszelf te behoeden tegen deze angst- en stressgolven, vanuit mijn ervaring in de GGZ maar vooral mijn kloppend hart voor mensen-in-nood. Zoals dit survival-artikel bijvoorbeeld (dat massaal werd gedeeld) waarin ik 7 tools uitlicht om je lijf gezond, je hoofd koel en je hart warm te houden. 

Het is ook in die periode dat ik besliste om na 30 jaar dromen en uitstellen eindelijk aan mijn boek te beginnen. Het zou een allegorische non-fictie worden over de psychologie van persoonlijke transformatie. Een reisverhaal over de terugkeer en rehabilitatie van een jarenlang gevangen genomen en toeristisch uitgebuite olifant. Een reis van de held in jou, in mij, in iedereen die klaar is voor een ware individuele revolutie, deze uit de geketende maar tevens diep getekende staat, deze terug huiswaarts, naar de eigen wilde natuur.

Aho!

Steve VH – 29/5/23

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/0 Reacties
, , , , ,

Escalerende geweldenarij. Reconstructie van een persoonlijke kruistocht (DEEL 4/6)

Gisteren 15/5 ontving ik een nieuw aangetekend schrijven van de tuchtraad van de commissie van psychologen. Een nieuwe klacht, een nieuwe oproepingsbrief, een nieuwe aanval van een niet-cliënt (die ik recent blokkeerde op sociale media door aanhoudende laster en provocatie). Het hek is blijkbaar van de dam voor een minderheidsgroep die nog geen genoegen neemt met 24 maanden schorsing. En de commissie, die filtert niet, nul bescherming, ‘schuldig tot het tegendeel is bewezen’. Het voelt als een soort vernietigingsdrang die grenst aan waanzin. Eng is het wel, vervelend ook, maar het hoort er ergens bij, denk ik dan wat later. Uitzoomen en me niet laten vangen door een dergelijke op haat en onwetendheid gebaseerde destructiviteit. Licht kan nu eenmaal heftig pijn doen aan de ogen van hen die zich in het Donker hebben genesteld en zich ermee vereenzelvigd.

Primum Non Nocere. Voeg geen schade toe.

Medeleven heb ik zeker, medelijden iets minder, wakker worden uit het donker kan pijn doen. En dan heb ik het niet over het donker (en de realiteit) van ziekte-, sterfte(kans) en wanhoop dat dagelijks aan ons allen werd gepresenteerd. Dan heb ik het ook niet over het voorafgaande donker van een collectief in toenemende burn-out modus, depressie, (zingevings)armoede en massaal aan de pillen. Dan heb ik het wél over de onthutsende en vooral ontnuchterende vaststellingen van wat ik steeds meer begon te herkennen als ‘escalerende geweldenarij’, verpakt in verblindende en dwingende schijndeugdzaamheid:

  1. De eenzijdige aanpak van de p(L)andemie (als een symptoom van technocratisering van de sowieso al reductionistische geneeskunde), waarbij lokaal en mondiaal alles moest aangegrepen worden om een voortdurend muterend (en onmogelijk weg te krijgen) griepvirus weg te werken.
  2. De sciëntistische verheerlijking van het wetenschappelijk ‘dogma’ (lees: de illusie) van de ‘mens-als-een-weerloze-machine’, ontdaan van elke vorm van zelfbeschermend of -helend vermogen, natuurlijke en kosmische verankering.
  3. De logische hypochondrisering bij de mensen door de voortdurende angst (waarvan het al sinds decennia geweten is dat onze hersencellen daarvan letterlijk krimpen, het blikveld vernauwt, tunnelvisie ontstaat, het hart laat dichtknijpen, en het lichaam uitput door een voortdurende staat van alertheid, verzet, overlevings- en controlegerichtheid). Een angst die bovendien nog eens heel besmettelijk werkt, check spiegelneuronen
  4. Het actief negationisme van de antithese, de tegenstem, het tegengeluid, de afwezigheid van debat. Door staat- en farma gesponsorde fact-checking (instanties) werden in het leven geroepen, brutale censuur van andere visies of meningen werd groter, ontslagen volgden.
  5. Een groeiende polarisering tussen de beleidscritici en de beleidvolgers, hetgeen het sociaal maar ook professioneel en familiaal ongenoegen voedde, het vuur van protest aanwakkerde en de samenleving genadeloos en niet pijnvrij deed splitsen. Bepaalde sectoren kregen de scapegoat zoals horeca, cultuur, contactberoepen, eerste lijnwerkers. Selectief viseren met schuldinductie als wapen.
  6. De minimalisatie en normalisering van de (collaterale) schade veroorzaakt door de draconische maatregelen en lockdowns: toenemende tand- en mondproblemen, huidbeschadiging door te veel handen wassen, eenzaamheid door contactvermindering, desoriëntatie door stopzetting of verandering van het onderwijs en socio-economische leven (faillissementen, daling inkomsten, meer stress bij jongeren, gezinsagressie).

Grote Gruwel?

Mijn aanvankelijke bezorgdheid doorheen mijn WZC-periode tijdens de eerste golf had ondertussen plaats gemaakt voor verbazing, shock en walging. Acceptatie van een natuurlijke brand of andere ramp gaat me iets beter af dan deze manmade gecreëerde en gecamoufleerde tragedie. Dat het ‘donker en het geweld’ diep huist in elke mens en in alle lagen van de beschaving; dat manipulatie en corruptie toeneemt hoe hoger je klimt in de regionen der machtsstructuren, was me al lang duidelijk. Ook dat Big Pharma als ‘nieuwe kerk’ schaamteloos en giftig regeert over politiek, staat en volk, de (mentale) gezondheidszorg monopoliseert en onderwijs indoctrineert was me niet vreemd. Een gevaarlijke, trieste en ziekmakende teneur die ik in een ver verleden eens heb omschreven als de ‘stelselmatige psychiatrisering van de maatschappij’: 

‘Het creëren van een soort gevangenschap op grond van ziektelabeling, de stigmatisering van de mens in de patiënt, chemische afhankelijkheid en sociaal isolement induceren, energie en levensperspectief wegnemen, chroniciteit installeren, en onderdrukking van de natuurlijke agressie, creativiteit en vrijheid.’

Ik heb er mij meer dan 17 jaar binnen de muren van de psychiatrie tegen verzet. Vurig, risico- en gewetensvol, soms met medestanders, doch meestal alleen. Met minder resultaat dan ik voor ogen had, de uitzonderingen bevestigen de regel. Bijzonder lastig en vaak onbegonnen werk, temeer omdat het collectief liever gedijt in de slachtoffergeest en -rol. Het eindeloos spel van vraag en aanbod, met bewustzijn en hartenmoed als grote afwezigen. Mechanismen als aangeleerde hulpeloosheid (‘zelfsabotage’), secundaire ziektewinst (‘ziekte brengt voordelen en bedekt de onderliggende problematiek’) en de latente identiteitscrisis (‘de diagnose als troost bij zelfverloochening’) stoppen nu eenmaal serieuze stokken in het gezondheidswiel. Mechanismen die ook in dit crisisverhaal werkzaam waren én uitgebuit werden door geld- en machtsgeoriënteerde machines. 

Maar, ik had nooit gedacht dat dit zo’n desastreuze en radicale vormen zou aannemen, op wereldschaal dan nog. Het voelde plots aan alsof ‘de wereld in brand werd gestoken’, als een venijnige verborgen oorlog, als pure misdaad, als eindeloze misleiding. Het pushte me om nog dieper down the rabbit hole te gaan graven, de grote valkuil van medelijden indachtig.

Dat het steeds duidelijker om de ontvouwing en realisatie van een globalistische Agenda ging, de stichting van een Nieuwe Wereld Orde onder leiding van een kleine almachtige elite en met een transhumanistische ideologie als beleidsmissie, dat ging aanvankelijk ook mijn petje te boven. Goed beseffende door ervaring dat aanhoudende misleiding met verwerping van een ander, of groep anderen, een hoofdkenmerk is van psychopathie, van psychopathisch leiderschap. Het is het moedwillig gaslighten om gehoorzaamheid aan de misbruiker af te dwingen. De gruwel hiervan strookt natuurlijk niet met de goedheid van het gemiddeld individu. Daarom is de ontkenning hiervan ofwel de cognitieve dissonantie een menselijk copingmechanisme (maar dus tegelijk een vorm van zelfmisleiding). Psychopathie werkt dan als de onzichtbare gorilla: 

https://www.youtube.com/watch?v=vJG698U2Mvo

We registreren veel van wat er om ons heen gebeurt niet, maar hebben er bovendien geen idee van dát we zoveel missen. We zien veel minder dan we denken, tot we het wel zien, en dan is er geen weg meer terug! 

Ook ikzelf twijfelde bij momenten aan de these van de Grote Gruwel. Echter, het gewetensarme gemak waarmee de maatregelen en lockdowns bleven doorgedrukt, het voortdurend schrikbewind en alarmisme, de verenging van gezondheidspreventie, de verwerping van bijv. The Great Barrington Declaration, het censureren en cancelen van rust- en helderheidsscheppende dokters, wetenschappers en andere experten, het Event 201 (van oa Bill & Melinda Gates Foundation dat op 18/10/19 een wereldwijde pandemie simuleerde, een maand voor de uitbraak in Wuhan), de negatie van de (inter)menselijke ellende, het waren jammer genoeg ook voor mij duidelijke signalen van een antisociaal en dus psychopathisch en wereldlijk georkestreerd beleid. 

‘Time for action’, was de gedachte die mij niet meer losliet. Vrijwillig, messcherp in pen en tong, schrijven, spreken, me roeren in de publieke ruimte, ter ondersteuning, uit liefde voor de Waarheid en ter bescherming van de Mensenrechten. Zoals het vuur in mij altijd al had gebrand, voor de mens-in-nood en als vriend in bange én boze dagen. Trouw blijvend aan mijn hartintenties: mensen helpen herinneren wie wat en waarom ze zijn. Dat ze, dat we, als ‘bijzondere, unieke, gesaboteerde en miskende helden zijn, oerkrachtig als wijze goden in vermomming, zich beetje bij beetje bevrijdend uit het web van oude en tegelijk immens veel nieuwe leugens.

Steve VH – 16/5/23

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/0 Reacties
, , , , ,

Het angstdiscours. Reconstructie van een persoonlijke kruistocht (DEEL 3/6)

Het 6-delig reconstrueren van mijn persoonlijk verhaal van de afgelopen drie jaar volgt op een ingeving die ik had na de beslissing van de tuchtraad van de commissie der psychologen om mij te schorsen voor een periode 2 jaar met ingang van 1/5/23, op grond van mijn kritische stellingname aangaande het dominante en asociale beleid van (inter)nationale regeringen tijdens de vele crisissen die onze realiteit werden. Ik handelde vanuit mijn geweten en burgerhart, en als (part time vrijwillig) crisispsycholoog.  

Een uiterst discriminerende, destructieve en precedent scheppende beslissing. Eén die niet alleen op sociaal groot onbegrip botst, maar tegelijk één van de vele signalen van voortschrijdende totalitaire en dus immorele afglijding in wat we zielsvervreemding en dus harteloosheid kunnen noemen. Nooit gedacht ‘toen’ het verhaal startte dat dit voor mij ‘nu’ zo’n wending en vaart zou nemen. Ondanks mijn scherp ontwikkelde neus voor incongruenties, contradicties en flagrante onwaarheden. Ondanks mijn doorwrochte kritische zin, scepsis en onderweg toegenomen wantrouwen in politiek, overheid, media, gezondheidsinstanties, farma en klassieke geneeskunde. Een resem studies en jaren ervaring ten spijt, de blinde sporen van geïndoctrineerde naïviteit hebben ook mij misleid en in bedwelming gehouden. Gelukkig was er nog een buikgevoel. En gelukkig waren we niet alleen. 

Wetenschap of propaganda?

Na de eerste lokale, nationale en wereldlijke shockgolven, de mondiale kennismaking met lockdowns, en de penetrante op ‘wetenschap’ gebaseerde installatie van maatregelen die eerder vooral angst, restrictie-, controle- en bestraffingsgericht waren, volgde een relatief rustige juli maand in 2020. Alhoewel. Door toedoen van het noodlot werden we in die periode slachtoffer van phishing en verloren we een aanzienlijk bedrag. Het beetje vertrouwen dat nog restte in het bankwezen verdween voorgoed toen onze bank niet alleen alle schuld afketste, maar vooral door de kille, agressieve stijl waarmee ze mij als 30 jaar trouwe klant hadden afgewimpeld. Nog een extra teken aan de wand dat ‘modellerende instituten van vertrouwen’ zoals banken, overheden maar ook de gangbare wetenschap slechts de illusie van veiligheid in stand houden.

Wetenschap werd zelden zo ontsierd en misbruikt. Wetenschap is ten andere nooit een vaststaand ‘ding’, en in de regel altijd ‘tijdelijk’ waar. Schermen met ‘wetenschappelijk’ is het leerproces blokkeren. Weten ‘schep’ je vanuit een onzekerheidshypothese. Het is een dialectisch onderzoeksproces van stelling, tegenstelling en voortschrijdend integrerend weten. Wetenschap dat een nieuwsgierige blik en kritische stem niet verdraagt (en zelfs uitsluit) is geen wetenschap maar onvervalste propaganda. Het trust-the-science-adagium waarmee men stellig schermde en blijft schermen is daarom niet alleen gevaarlijk maar veruit het meest onwetenschappelijke statement dat er bestaat.

https://www.stevevanherreweghe.eu/het-gevaar-van…/

Hoe tumultueus en onzeker ook, voor ons was het wel reikhalzend uitkijken naar de geboorte van Emma. Ons wondertje kwam op 29/7 de zichtbare en daverende wereld binnen, klaar voor een reis vol avonturen. Voor eeuwig verliefd, dat voelde ik meteen. Een waar Gods geschenk in bange, donkere en vermoeiende tijden. Haar welgekomen komst had ook voor heel wat verschuiving en verhuizing gezorgd. Maar het moest zo zijn, dat wisten wij. Dat de geboorte van een kind je eraan herinnert dat God de mens niet heeft opgegeven beleefde ik nu zelf echt heel intens (de rijpere leeftijd zal er ongetwijfeld ook voor iets tussen gezeten hebben). Het intensifieerde tegelijk mijn spirituele gedrevenheid en verhoogde zo ook mijn engagement om het pad van kriyayoga, dat we sinds eind 2019 via de ananda.org community waren ingeslagen, nog dagelijks actiever te exploreren. Een diepere verankering in mezelf voelde aan als een intuïtieve noodzaak en lag aan de basis van veerkracht die nog goed van pas zou komen.

Ondertussen kwamen de mediaberichten terug van ‘toenemende besmettingen’, ‘het gevaar nog verre van geweken’, en de tv-virologen, die bleven dagelijkse kost. Iedereen in de ban van ‘het grote gevaar’. Dat er meer PCR-testen werden afgenomen als voorheen, dat daardoor het aantal positieve metingen logischerwijs omhoogschoten, dat deze PCR-testen wispelturig konden zijn en ook niet-Corona gerelateerde stoffen konden aanduiden, waren blijkbaar overbodige contextuele vragen en factoren. En dit terwijl een nationaal én mondiaal gezondheidsbeleid op diezelfde PCR-testresultaten werd gestoeld, en wel één met desastreuze implicaties. We vernamen de stijging van het aantal ziekenhuisopnames, maar niet deze van de ontslagen, we vernamen de dagelijkse Covid-overlijdens maar niet deze van de onderliggende kwalen (zoals obesitas, nier- en longaandoeningen), we hoorden het geschreeuw naar terug controleverstrenging maar niet deze opschaling van de zorg, noch deze van afweerversterkend denken, eten, bewegen, noch kregen we een helder overzicht van de long term kosten-batenanalyse. 

Ook ondertussen hadden enkele prominente topartsen-epidemiologen zoals dr. Dr. Jay Bhattacharya (Stanford), Dr. Sunetra Gupta (Oxford) en Dr. Martin Kulldorff (Harvard) een voorstel tot alternatieve aanpak uitgewerkt, The Great Barrington Declaration genaamd. Een multidimensioneel onderbouwd voorstel waarbij een gerichte bescherming (focused protection) van de kwetsbaren en ouderen (>60) werd geopperd, enerzijds, en dit gekoppeld aan het tegelijk vrijer laten van de minder-kwetsbare volwassenen- en zeker de kinderengroep anderzijds. Zo kon het onderwijs, het sociaal en professioneel leven blijven doorgaan en een vorm van groepsimmuniteit opgebouwd worden. Het gerenommeerde trio verzamelde hiervoor al heel snel honderd duizenden handtekeningen (actueel staat de teller op 904.000 waarvan 47.000 medici). Maar onder impuls van vooral de Amerikaanse White House viroloog Anthoni Fauci en de WHO werd dit voorstel als ‘non-conformistisch’ geridiculiseerd. 

Een signaal van jewelste dat niet de logica en rust, maar de radicaliteit en de angst het eenstemmige mondiale beleid voedden (en zodoende een gesloten pseudo-wetenschappelijk discours werd doorgedramd). De castratie van het gezond verstand, met angst en dwang als leraar zorgde ook bij mij voor aanhoudende golven van verbazing. De Coronacrisis begon steeds meer als een vertrouwenscrisis, een vrijheidscrisis, een sociale crisis aan te voelen .. maar misschien nog het meest als een bewustzijnscrisis. 

Aho!

Steve VH – 2/5/23

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/0 Reacties